Alman ruhunun ve Alman gücünün birer «timsali»dir. Bu anlamda, Nazi sanatına, tarihte bir eşi gerçekten görülmemiş biçimde, «tümel sanat», «toplumsal mitos» sanatı, «kült sanatı», yani «siyasal Nazi dini sanatı» ya da «tipik çoğunluk sanatı» diyebiliriz.   Gerçekten de Hitter'in bütün amacı, gerek geleceği çağları kendinde içerecek, gerek geleceği kendinden başlatacak biçimde, «tarih üstü» bir çığır yaratmak olmuştur sanatta. Bu tarih üstü «Nazi çığırı» sanatı, tüm toplumda vazedilecek, tüm kültürle örtüşecek bir sanattı.   Bu nedenle, Hitler, sanatı, yalnız tikel sanatlar olarak...

Tüm toplum işte bu siyasete uygun olarak yönetilecektir. Bu anlamda, tüm Nazi sanatı işte bu Nazi siyasal yönetimi doğrultusundaki kültür ideolojisine bağımlı kılınacak, onun ayrılmaz bir parçası olacaktır. Tarihin toplumsal ekonomik itici gücü, bundan böyle, «Aimanlığın değişmez doğası»nda aranacak, toplum işte bu siyasete uygun olarak yönetilecektir.   Bu anlamda, tüm Nazi sanatı işte bu Nazi siyasal yönetimi doğrultusundaki kültür ideolojisine bağımlı kılınacak, onun ayrılmaz bir parçası olacaktır. Tarihin toplumsal ekonomik itici gücü, bundan böyle, «Almanlığın değişmez doğası»nda aranacak,...

    İşte tüm Nazi sanat anlayışı, Nazi sanatı ve estetiği bu mithos'a dayanır. Ama bu mithosa niçin gereksinim duyulmaktadır onu yanıtlamamız gerekmektedir. Hiç kuşkusuz, Nazi sanatsal ideolojisi, Nazi siyasal ideolojisinin bir sonucu olduğu gibi,   Nazi siyasal ideolojisi de Nazi ekonomi-politiğinin bir sonucudur. Bunu şöyle de söyleyebiliriz. Emperyalizm aşamasında kapitalizmin derin bunalımının aşılmasında, çok geniş kitlelerin huzursuzluğu ile topluma egemen seçkin kesimin çıkarları arasında hiç bozulmayacak bir uyum kurulması gerekmektedir. Dolayısıyla, öylesine bir «mithos» yaratılmalıdır...

  Nitekim Nazi sanatının kendisine baktığımızda birçok burjuva sanat eğilimin, hiç kuşkusuz, çarpıtılmış ve Nazi estetiğine uydurulmuş biçimde burada yer aldığını görürüz; mimaride yeni-klasikçilik, heykelde Maillol çizgisi, resimde natüralizm, tiyatro ve edebiyatta dışavurumculuk, genelinde klasikçilik, hatta ortaçağ sanatı, «Nazi estetiği» içinde harmanlanarak özel bir bileşim içine sokulmuştur.   Bütün bunlarla birlikte, Nazilik, öbür sanat eğilimleri ve akımları ile olduğu kadar, öbür burjuva düşünce ve ideolojileriyle de hiçbir yakın bağ kurmak istemez. Demokratik ve toplumcu sanat...

  Alman faşizmi olarak Nazizmcin bugüne değin genellikle tarihsel, siyasal, toplumsal ve ekonomik yönleri üzerinde durulmuş, sanatsal - ideolojik ve sanatsal - estetik yönleri çok az ele alınıp işlenmiştir.   Daha 1930'larda, Herbert Marcuse Nazi ideolojisinin genel özellikleri üstüne W. Reich da faşizmin kitle psikolojisi üstüne çalışmalar yapmış olmakla birlikte, «Üçüncü İmparatorluk» sanatı ve edebiyatı ile ilgili çalışmalar ancak 1960'lardan sonra ortaya çıkmaya başlamıştır.Belki de bu gecikme yüzünden, Nazi sanatı ve estetiğine ilişkin bir boşluk doğmuş, «Nazi sanatı ve estetiği yoktur,...